Karen Vermeren - Bauxite facade (werk in situ)
- Van zaterdag 25 februari tot 26 maart 2023
- Opening: 25 februari om 16.00u
- Toegang: gratis
- Openingsuren:
- donderdag t.e.m. zondag van 14.00u tot 17.30u én tijdens avondvoorstellingen
- tijdens de MAART Kunstroute:- Vr 24 maart: van 19.00u tot 22.00u
- Za 25 maart: van 13.00u tot 18.00u
- Zo 26 maart: van 13.00u tot 18.00u
Een bauxietmijn ligt aan de oorsprong van de opvallende aluminium gevel in messing kleur van Het Pand. De stenen passeren de afbakeningen van de site en ondergaan allerlei processen om getransformeerd te worden tot een industrieel blinkend materiaal en zich te nestelen in het nieuwe grid van het centrum.
Op de ramen van de erker van de Schakelbox voegt Karen Vermeren visualisaties toe, die focussen op het traject van deze grondstoffen. Het werk staat stil bij ideeën over het antropoceen en nieuwe geologische materie. Gebouwen creëren hedendaagse fossiele sporen.
“Het landschap vormgeven - vaak is het een natuurlijk proces, soms grijpt de menselijke hand in, zoals bij de ontginning van grondstoffen. Gedreven door een zoektocht naar de bron trok onderzoeker en beeldend kunstenaar Karen Vermeren in 2018 naar Rudnici boksita Nikšić, een mijn in Montenegro die bekend staat als een van de grootste bauxietreservoirs in Europa.
Bauxiet is een door miljoenen jaren van chemische verwering ontstaan gesteente. Het bestaat uit verschillende soorten ertsmineralen, waaronder gehydrateerde aluminiumoxiden. Bauxiet ligt bijgevolg aan de basis van de winning van de grondstof aluminium. Het delven van bauxiet tekent het landschap. Er ontstaan gapende holtes en in blokken uitgegraven heuvels. Stenen in diverse schakeringen roodbruin en grijs komen aan de oppervlakte. En transportwegen kronkelen zich een weg doorheen de gehavende open site.
Een liefde voor het landschap in verandering en de processen die een landschap vormen weerklinkt doorheen de artistieke praktijk van Vermeren. Ze dwaalt er graag in rond, de (gevolgen van) natuurkrachten observerend, zoals het smelten van een gletsjer, het naar de aarde reiken van ijszuilen in een grot, het verschuiven, botsen en in elkaar duiken van tektonische platen, en de bergen en vulkanen die eruit ontstaan. (…)
Diepe groeven attenderen passanten aan de opgravingen van bauxiet aan of vlak onder de oppervlakte van de dunne, buitenste schil van de aarde. Vermerens panoramische beelden en details nodigen uit om aandachtig te kijken naar de broze kleurvlakken, het aarzelende lijnenspel en de korrelige textuur. Soms belicht ze fragmenten uit het verwerkingsproces van bauxiet tot aluminium. Zilverkleurige, geschilderde draaibewegingen refereren bijvoorbeeld naar aluminiumrollen. Ze omarmen het moment net voor de industrie het aluminium versnijdt en bruikbaar maakt voor de meest uiteenlopende toepassingen. (…)
Het is weliswaar niet de initiële intentie van Vermeren, maar de kunstenaar legt met dit werk ook economische mechanismen bloot zoals het kapitalisme en de exploitatie van natuurlijke bronnen. Gedreven door geldgewin wordt de blik vaak afgewend van de schadelijke impact voor het milieu en de omgeving.” - Sofie Crabbé
Over de kunstenaar
Karen Vermeren (°1982, Gent) behaalde een master in de Kunsten (schilderkunst) aan LUCA School of Arts, Gent (2005), en een Doctoraat in de Kunsten aan St. Lucas School of Arts & Universiteit Antwerpen (2018).
Ze nam deel aan verschillende kunstenaarsresidenties (o.a. Isola Comacina in Italië, Akureyri Studio in IJsland, Masereel Centrum in Kasterlee, The Arctic Circle in Spitsbergen, AIR Berlin Alexanderplatz, Cté Internationale des Arts Paris), kreeg verschillende beurzen van Kunsten en Erfgoed Vlaanderen en won de International Glass Prize.
Regelmatig stelt ze werk tentoon in België en het buitenland (o.a. MAS Antwerpen, Beursschouwburg Brussel, Lieux-communs Namen, Studio PRÁM Praag, European Triennial Mons, O-68 Gallery Velp NL, Espace des Femmes Paris).